Zorg op maat!

In de hectiek van alledag denderen we vaak maar door, zonder eigenlijk goed na te denken wat we nu eigenlijk aan het doen zijn. Maar mijn vorige manager heeft mij geleerd om af en toe eens op de rem te gaan staan en om mij heen te kijken, om te zien wat er nu eigenlijk allemaal gebeurd. Dus even uit de drukte en alle werkzaamheden stappen, om als een ‘buitenstaander’ eens goed te aanschouwen wat er zich om ons heen afspeelt. De manager zei tegen mij, je hebt het gevoel of je daar geen tijd voor hebt, om het vanaf een afstand eens te bekijken, maar je zult zien dat het je ook veel oplevert. Dus nu stappen mijn collega en ik een keer per 2 maanden 1 dag van deze snelweg met alle werkprocessen en nemen de processen opnieuw onder de loep. Ik moet zeggen dat dit ons best al wat heeft opgeleverd.

Zo stond er al heel lang iets op mijn verlanglijstje, wat eigenlijk door allerlei factoren steeds weer opnieuw naar de achtergrond raakte. Ik wilde een beter netwerk neerzetten in de regio waarin ik werk, zodat de kwaliteit van zorg rondom de MS zou verbeteren, zowel in het ziekenhuis (2^E lijn) , als bij wijze van spreken bij de fysiotherapeut om de hoek (1^e lijn).

Allereerst ben ik ervan overtuigd dat we vanuit de neurologie de zorg voor mensen met MS niet alleen kunnen dragen. Doordat de ziekte zo divers is, met zeer verschillende klachten en met een zeer verschillend beloop hebben we ook andere specialisten en/of disciplines nodig zoals bijvoorbeeld een revalidatie arts, medisch psycholoog, maatschappelijk werk, uroloog, seksuoloog, oogarts etc. Ieder met zijn eigen expertise om aan te sluiten op de zorgvraag van de MS patiënt. We hebben dit in het ziekenhuis eigenlijk al best wel goed geregeld. De lijntjes zijn kort, we hebben vastgelegde overlegstructuren. Dus in het ziekenhuis loopt de zorg wel, maar hoe hebben we dit in de 1^e lijn, buiten de muren van het ziekenhuis,  geregeld ?

Zoals er bij ons vanuit het ziekenhuis een behoefte ligt om samen te werken met de 1^e lijn, heeft de eerste lijn deze behoefte natuurlijk ook. Vanuit een al bestaand netwerk in de neurologie zijn we samen hard aan het werk om het netwerk, bestaande uit de 1^e lijn, revalidatiecentrum en 2^e lijn uit te bouwen en neer te zetten.

Maar in deze hele blog vergeet ik het belangrijkste te bespreken met jullie. Want waar gaat dit allemaal om? Wat is de drijfveer vanuit mijn collega’s uit de 1^e lijn, revalidatiecentrum en onszelf?

De drijfveer is uiteindelijk om de totale zorg voor de persoon met MS te verbeteren, daarbij uitgaand van de behoefte van deze persoon. Dus niet alleen verschillende specialisten met een eigen kennis , maar ook in de verschillende lijnen (1^e en 2^e lijn) in de zorg. Omdat de persoon met MS er bij gebaat is dat alle betrokken zorgprofessionals dezelfde visie hebben, kortere laagdrempelige overlegmomenten hebben en elkaar stimuleren in hun deskundigheid.

Er zijn in Nederland al meerdere initiatieven die deze zorg nastreven en de zorgprofessionals ondersteunen waar nodig is. En dat is alleen maar heel goed en vooruitstrevend. Maar er zijn natuurlijk meerdere wegen die naar Rome leiden en wij zijn tevreden en zien uitdaging in onze gekozen weg!